کد مطلب:49605 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:5

گنجینه پرسمان » قرآن

منظور از كساني كه به ايشان نعمت داده شده در آيه شريفه (صراط الذين انعمت عليهم) چه كساني مي باشند؟

بيشتر مفسران، معتقدند كه منظور از كساني كه خداوند به آنان نعمت داده ({H{/Bأَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ {w3-4w}{I1:7I}/}H}) افرادي هستند كه داخل در «صراط مستقيم»اند اين اشخاص پيامبران، صديقين، شهيدان و صالحان اند كه خداوند لزوم دوستي و وجوب متابعت از آنان را در پيمودن راه به مسلمانان گوشزد كرده است: {A{/Bوَ مَنْ يُطِعِ اَللَّهَ وَ اَلرَّسُولَ فَأُولئِكَ مَعَ اَلَّذِينَ أَنْعَمَ اَللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ اَلنَّبِيِّينَ وَ اَلصِّدِّيقِينَ وَ اَلشُّهَداءِ وَ اَلصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً{w1-24w}{I4:69I}/}A}؛ {Mكسي كه خدا و پيامبر را اطاعت كند، [در روز رستاخيز ]همنشيني كساني خواهد بود كه خدا، نعمت خود را بر آنان تمام كرده است؛ از پيامبر و صدّيقان و شهيدان و صالحان؛ و آنان رفيق هاي خوبي اندM}، {V(نساء، آيه 69)V}. از كلمه «مع» و {H{/Bحَسُنَ أُولئِكَ رَفِيقاً{w22-24w}{I4:69I}/}H} استفاده مي شود كه مرتبه آنان، بالاتر از مرتبه مؤمنان است؛ زيرا امر به متابعت مؤمنان از ايشان، بدون علوّ درجه آنها، امكان ناپذير است. بنابراين جا دارد دينداران، از خدا بخواهند كه آنان را به مسير رهروان راه راست، هدايت فرمايد، {V(ر.ك: علامه طباطبايي، تفسير الميزان، ج 1، ص 28، مجمع البيان، ج 1، ص 70)V}. علت برتري اين افراد، شايد به دليل «علم» آنان است كه در قرآن به آن اشاره شده است: {A{/Bيَرْفَعِ اَللَّهُ اَلَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ اَلَّذِينَ أُوتُوا اَلْعِلْمَ دَرَجاتٍ {w20-29w}{I58:11I}/}A}؛ {Mخداوند مؤمنان و افرادي را كه داراي علم اند، به درجاتي بر سايرين ترفيع مي دهدM}، {V(مجادله، آيه 11)V}. شايد به دليل دارا بودن صفات مذكور در آيه 55 سوره «مائده» است: {A{/Bإِنَّما وَلِيُّكُمُ اَللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ اَلَّذِينَ آمَنُوا اَلَّذِينَ يُقِيمُونَ اَلصَّلاةَ وَ يُؤْتُونَ اَلزَّكاةَ وَ هُمْ راكِعُونَ {w1-17w}{I5:55I}/}A}؛ {Mسرپرست و ولي شما، تنها خداست و پيامبر او و آنان كه ايمان آورده اند؛ همان ها كه نماز را بر پاي مي دارند و در حال ركوع زكات مي دهندM}، {V(تفسير الميزان، ج 1، صص 29 و 32)V}. در آيات ديگر قرآن، نشانه اصلي صادقان چنين بيان شده است: ايمان كامل به همه مقدّسات و اطاعت از فرمان خدا در تمام زمينه ها (به خصوص نماز، زكات، انفاق)، استقامت در جهاد، بردباري در مقابل مشكلات و... از مجموع اين آيات نتيجه مي گيريم كه مسلمانان موظف اند با كساني باشند كه از نظر ايمان و تقوا، در درجه برتر، و از نظر علم، عمل، استقامت و جهاد، در بالاترين سطح قرار دارند. بديهي است كه روشن ترين مصاديق اين اوصاف، جز معصومين(ع) كسي ديگر نمي تواند باشد.